gedicht Niet het laatste woord 10 januari 2016

Niet het laatste woord

Gedicht bij zondag 10 januari 2016

Wij willen niet van sleetse beelden dromen

mystieke waarheid uit een oude bron,

maar eenvoudig weer op adem komen,

zoals natuur aan winterrust begon,

zich voorbereidend op een nieuw begin

-de prille lente slaapt nog in de aard-

zo vergeeft de Geest ook, brengt daar zin

waar dood ons in de ogen staart,

langs vreemde wegen voorgedaan,

verlangend om te doen wat God haar vraagt,

zal als water voortaan liefde gaan,

wie meelij en ontferming in zich draagt.

Omarm ons dan voorbij aldaagse angst

en geef moed: uw Woord duurt het langst.